Do zabójstwa Elizabeth Short doszło w styczniu 1947 r. Jej pozostawione ciało było z chirurgiczną precyzją przecięte na pół oraz wypompowane z krwi. Wiadomo, że przed śmiercią dziewczyna była torturowana, jej dłonie i stopy miały ślady po wiązaniach. Co więcej, sprawca zabawił się ze stróżami prawa, kilka dni później wysyłając do jednej z redakcji w Los Angeles szereg anonimów i prywatne rzeczy Elizabeth.

Pomimo upływu 75 lat, śmierć Czarnej Dalii (jak pośmiertnie ochrzciły kobietę amerykańskie media) wciąż pozostaje nierozwiązana. Do dnia dzisiejszego, zbrodnia ta uważana jest za jedną z najbardziej tajemniczych spraw kryminalnych w historii Stanów Zjednoczonych.

Niewiele wiadomo też, o samej ofierze. Opinie na jej temat są niezwykle rozbieżne, od wizerunku nieśmiałej dziewczyny z sąsiedztwa, po manipulującą innymi kobietę, która po trupach dąży do celu. Kim zatem była ta 22-latka, która w środku 1946 r. trafiła do Hollywood, z nadzieją na pozostanie największą gwiazdą w dziejach kina? Na to pytanie spróbowali odpowiedzieć Run oraz Florent Maudoux – dwaj francuscy ilustratorzy i twórcy komiksów.

Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short jest próbą rekonstrukcji najważniejszych wydarzeń poprzedzających zgon dziewczyny. Jest to swoiste śledztwo autorów i od razu trzeba zaznaczyć, że jest ono niezwykle udane. Widać ogromny wkład w dbałość o detale, przeprowadzony research, który nierzadko wsparty był pomocą internautów i potomków świadków wspomnianych wydarzeń. Zamieszczone na końcu kulisy powstawania lektury zdradzają nam, jaką tytaniczną pracę włożyli twórcy książki, aby ukazać nam realia epoki oraz przybliżyć postać Elizabeth Short. Wszystkie pokazane nam w formie rysunkowej sytuacje i dialogi wydarzyły się naprawdę i zrekonstruowane zostały na podstawie transkrypcji przesłuchań świadków prowadzonych przez agentów FBI.

Wydawać się może, że książka jest komiksem, ale nic bardziej mylnego. Autorom udało się znaleźć optymalną równowagę pomiędzy rozdziałami przedstawionymi w formie literackiej, a rysunkami. Żadna z tych form nie przytłacza, dzięki czemu całość czyta się lekko, przyjemnie i zapartym tchem. Fakt, że część literacka książki jest połączeniem reportażu i swoistej encyklopedii, zdecydowanie ułatwia odnalezienie się w poszczególnych momentach skomplikowanego życia bohaterki. W każdej chwili można powrócić do notatek zawartych w opisowej części lektury i dopełnić swoją wiedzę o miejsca i nazwiska osób pojawiających się w historii.

Lektura nie byłaby tak dobra, gdyby autorzy nie podjęli się skutecznej próby „przeniesienia” nas w klimat Hollywood, lat 40-tych. Ilość ciekawostek, wycinków z gazet, archiwalnych zdjęć i wytłumaczeń zachowań społecznych funkcjonujących w ówczesnych czasach jest przeogromna.

Kolejną rzeczą, którą zdecydowanie oceniam na plus, jest podejście autorów do ustalenia faktycznych wydarzeń. W lekturze nie ma konfabulowania, dorabiania faktów i stawiania własnych tez. Jeśli autorzy mają wątpliwości, co do przebiegu jakiejkolwiek sytuacji z życia Elizabeth, jasno dają czytelnikowi o tym do zrozumienia. Czasem podają też alternatywny przebieg wydarzeń oraz niektóre informacje porównują z innymi źródłami i publikacjami, nierzadko rzucając na nie nowe światło.

Niesamowite wrażenie zrobi na czytelnikach raport z sekcji zwłok Czarnej Dalii. Mimo, że z przyczyn oczywistych, jest on jedynie skrótem, to zawiera w sobie ogromną ilość informacji i detali. W zakulisowej części książki, autorzy przedstawili proces powstania tego fragmentu, kolejny raz potwierdzając tezę o rzetelnym researchu źródeł.

W końcu autorom udało stworzyć się niezwykle dogłębny rys psychologiczny Pani Short, która była gwiazdą filmu, który sama stworzyła. Uważam to za ogromną sztukę, zważywszy na łączoną formę lektury i trudnym materiale dowodowym sprzed 75 lat.

Więcej nie zdradzę i zdecydowanie zapraszam do zakupu tej fascynującej lektury. Polskim wydawcą jest Wydawnictwo Lost in time, a zakupu możecie dokonać w tym miejscu.